Het is donker, 28 oktober. Alleen de straatlantaarns en wat lichtjes bij de huizen zorgen ervoor dat ik de man met een wit Hannibalmasker op kan zien. Hij staat dreigend voor me in een wit slagerspak met bloedvegen erop en met een schop in zijn handen. Ik durf niet naar hem te kijken, maar dwing mezelf mijn gezicht tot de zijne te wenden en zeg, met het…
© 2024 Anne van der Sligte
Substack is the home for great culture