Van mezelf stom vinden naar mezelf begrijpen
Mijn ervaring in Londen, overprikkeld zijn en de workshop van Elizabeth Gilbert
Vergeleken met de agenda van mijn partner, die zijn maanden ver vooruit vol heeft gepland met leuke dingen, is mijn agenda best een zielig, leeg gevalletje. Er staat niets geschreven in het vakje van mijn weekenden, op een enkele bruiloft, familiedag en verjaardag na. Waar eerst een jaloezie bij me was dat mijn geliefde zo goed weet wat hij wilt, is deze nu veranderd in een wens om zelf te onderzoeken wat ik wil. Hoe wil ik dat mijn vrije tijd eruit ziet? Mensen die me al langer volgen, weten dat dit onderzoek al een paar jaar gaande is. Het klinkt misschien raar, maar het lijkt wel alsof ik eigenlijk helemaal niet zo’n sterke wil heb. Ten minste, niet zoals de zijne. Ik vind alles al heel gauw goed. Maar langzaam, heel langzaam, begin ik erachter te komen hoe zo’n precies willen werkt.
En zo kwam ik een paar weken geleden in Londen terecht bij een 2-daagse workshop van een van mijn favoriete schrijfsters: Elizabeth Gilbert. Omdat ik een ruime maand daarvoor op de bank lag en had gedacht: “Goh, dit zou wel eens leuk kunnen zijn voor me” en die gedachte niet voorbij had laten gaan, maar serieus had genomen.
Nog even over dat willen, voordat ik iets over Londen vertel en wat daar allemaal gebeurde. (Overprikkeling, mezelf heel erg stom vinden en hoe ik hier uit kwam.)