Q&A: De roep van binnen volgen
In 5 punten een antwoord op de vraag: Ben je niet bang om in je eentje te reizen?
Vanaf mijn 17de maak ik bijna jaarlijks reizen alleen en in die reizen heb ik van alles meegemaakt. Er waren meer momenten die veilig waren dan onveilig, maar ik zal nooit zeggen dat reizen als vrouw in je eentje geheel onveilig is. Ook wil ik niet zeggen dat ik stoer ben en dat ik angstvrij ben. Ik ben misschien wel een van de meest bange mensen die je ooit zal tegenkomen. Ik zie gevaar in ieder klein hoekje. Als ik een hond was, dan zou ik het keffertje van de buren zijn dat bij ieder geluidje blaft.
Er is zelden een moment waarin ik geen angst voel. Sterker nog, de laatste keer dat ik alleen ging reizen, was ik de maanden ervoor er heilig van overtuigd dat mijn vliegtuig neer zou storten en dat ik zou sterven. Ik moest daardoor actief, voor een paar maanden lang, met mijn angst proberen te leven. En ik heb eraan gewerkt te proberen aanvaarden dat het niet alleen een angst is, maar dat het een feit is dat ik ooit zal sterven. Misschien niet deze zomer, maar wel ooit.
Mijn fantasie is rijk. In bosjes zitten seksueel gefrustreerde mannen die op hun voorbij wandelende of fietsende prooi aan het wachten zijn. Als ik alleen thuis ben ‘s nachts, denk ik aan inbrekers die niet alleen mijn geld, maar ook mijn lichaam nemen. En ja, vliegtuigen storten sowieso altijd neer als ik erin stap. (Uiteraard stap ik erin met enige, terechte vliegschaamte in deze tijd.) Maar ondanks de angst, pak ik wel dat vliegtuig, ga ik wel wandelen langs verlaten bosjes, zelfs als de sterren al aan de hemel staan, fiets ik ‘s nachts meer dan 10km naar huis door verlaten boerenvelden (al sinds ik 15 jaar ben) en slaap ik regelmatig in mijn eentje in ons huis. Omdat ik dat wil. Omdat ik voel dat ik de vrijheid wil nemen als vrouw om dit wél te doen. Omdat ik wil ervaren dat er een wereld is voorbij de angst. Een wereld waar de verwezenlijking van mijn verlangen leeft.
Hieronder noem ik 5 punten die mij ertoe in beweging hebben gezet om alleen te gaan reizen. Redenen die mij liefdevol in de richting duwen van een leven waar ik het meest naar verlang.
Ik hoop, zoals altijd, dat het je mag inspireren.